الیس پل تورنس یک روانشناس آمریکایی بود که بیشتر به دلیل تحقیقاتش در زمینه خلاقیت شناخته شده است. متولد 1915 در Milledgeville، جورجیا، ایالات متحده آمریکا و در سال 2003 در سن 87 سالگی فوت کرد.

تورنس پس از پایان دوره کارشناسی خود در دانشگاه مرسر، مدرک کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه مینه سوتا و سپس دکترا در روانشناسی تربیتی را از دانشگاه میشیگان در سال 1941 دریافت کرد. دوران تدریس او از سال 1957 تا 1984 طول کشید. در سال 1958 استاد روانشناسی تربیتی در دانشگاه جورجیا شد و دفتر مطالعات آموزشی و خدمات میدانی دانشگاه را مدیریت کرد. در طول جنگ جهانی دوم به عنوان روانشناس تحقیقاتی برای نیروی هوایی ایالات متحده خدمت کرد و در آنجا آزمایش هایی را برای شناسایی خلبانان و ناوبران خلاق ایجاد کرد

تورنس یک محقق بسیار سازنده بود و کتاب ها، مقالات تحقیقاتی متعددی در زمینه خلاقیت نوشت از جمله «هدایت استعدادهای خلاق» (1962) و «جستجوی ساتوری و خلاقیت» (1979). دستاوردهای مهم تورنس شامل 1871 نگارش شامل 88 کتاب، 256 قسمت از کتاب یا مجلد مشارکتی ; 408 مقاله مجله; 538 گزارش، راهنما، تست و غیره؛ 162 مقاله در مجلات یا مجلات معروف؛ 355 مقاله کنفرانس; و 64 مقدمه. او همچنین برنامه بین المللی حل مسئله آینده، مدل برنامه درسی انکوباسیون و آزمون های تورنس تفکر خلاق را ایجاد کرد. تورنس جوایز و افتخارات متعددی را برای کمک های خود در زمینه خلاقیت دریافت کرد، از جمله جایزه مشارکت علمی برجسته انجمن روانشناسی آمریکا در سال 1984.

تورنس کار خود را وقف درک و پرورش خلاقیت کرد. کار او به تغییر تمرکز از شناسایی ساده افراد با استعداد به پرورش خلاقیت در همه کمک کرد. او تست های تفکر خلاق تورنس (TTCT) را در دهه 1960 توسعه داد که شامل مجموعه ای از آزمون های پرکاربرد برای ارزیابی پتانسیل خلاق است. TTCT جنبه های مختلف خلاقیت مانند روان بودن، انعطاف پذیری، اصالت و جزئیات را اندازه گیری می کند.

 تورنس معتقد بود که خلاقیت برای موفقیت در همه زمینه های زندگی، نه فقط در هنر، ضروری است. او از شیوه های آموزشی حمایت می کرد که تفکر خلاق و مهارت های حل مسئله را تشویق می کند.