پرسشنامه استاندارد خودناتوان‌سازی تحصیلی توسط شوینگر و استینسمر پلستر طراحی شده است. این ابزار به منظور ارزیابی تمایل افراد به خودناتوان‌سازی در زمینه تحصیلی ایجاد شده و به بررسی رفتارها و نگرش‌های دانش‌آموزان و دانشجویان نسبت به عملکرد تحصیلی می‌پردازد.

خودناتوان‌سازی تحصیلی به مجموعه‌ای از رفتارها و استراتژی‌های شناختی اطلاق می‌شود که فرد به منظور توجیه عملکرد ضعیف خود در تحصیل، به کار می‌گیرد. این رفتارها ممکن است شامل فرار از مسئولیت‌ها، ایجاد موانع برای موفقیت و یا کاهش تلاش در یادگیری باشد.

پرسشنامه شامل 7 سوال است که به صورت مقیاس لیکرت طراحی شده‌اند. این سوالات به بررسی جنبه‌های مختلف خودناتوان‌سازی از جمله:

- دلایل توجیهی: چگونگی توجیه عملکرد ضعیف.

- استراتژی‌های فرار: روش‌های مورد استفاده برای اجتناب از مسئولیت.

- نگرش نسبت به موفقیت: دیدگاه فرد نسبت به موفقیت و تلاش.

کاربردها

این پرسشنامه در زمینه‌های مختلفی از جمله:

- تحقیقات روانشناسی: برای بررسی عوامل روانشناختی مؤثر بر عملکرد تحصیلی.

- آموزش و پرورش: به منظور شناسایی دانش‌آموزان در معرض خطر و ارائه راهکارهای مناسب.

- مشاوره تحصیلی: برای کمک به دانش‌آموزان در بهبود عملکرد و کاهش خودناتوان‌سازی.

نمره‌گذاری پرسشنامه به صورت مقیاس لیکرت  از (کاملا موافقم تا کاملا مخالفم)  1 تا 5 انجام می‌شود.